Automatic-rock.nl

We gaan nu verder met de bovenbouw van onze 2801 als vervolg op het artikel van het onderstel.

Bovenbouw
U moet zich bij de bovenbouw en de afwerking goed realiseren dat het nu gaat om het uiterlijk van de loc. In de eerste bouwfase, waarbij een aantal elementen uit het zicht bleven, kunt u zich nog een enkele onvolkomenheid permitteren. Bij de bovenbouw en de uiteindelijke afwerking is elk druppeltje soldeer te veel of elke kras of niet-helemaal-rechte lijn een blijvende ergernis. Dus hier geldt meer nog dan tevoren: precisie en zuiver werk! De bovenbouw van onze 2800 bestaat uit drie onderdelen, namelijk een lange motorkap, een stuurcabine en een korte motorkap, die alle drie later door metaallijm met elkaar zullen worden verbonden. De twee zijkanten van de lange motorkap zagen wij uit 0,5-mm-zinkplaat. De maten zijn gemakkelijk over te nemen van de tekening. Ook de tien openingen per zijkant zagen we uit. Voor- en bovenkant van deze motorkap zijn een stuk. Van de voorkant eerst de vijf openingen voor de lampen boren, daarna buigen we dit lange en smalle stuk tweemaal. Allereerst de scherpe knik, die de scheiding vormt tussen verticaal en horizontaal, daarna de flauwe knik midden op de kap. Nu reeds moeten wij erom denken de gaatjes te boren waarin straks de handvatten zullen passen boven de luiken. Als de drie onderdelen van de motorkap goed sluitend in elkaar passen, solderen wij deze elementen aan elkaar. Dat is het best te doen door het geheel ondersteboven te plaatsen. In verband met de duidelijk afgeronde hoeken van de kap zowel aan de voor- als aan de zijkanten gaan wij veel soldeer laten vloeien in de hoeken. Bij het solderen van de eerste zijwand zijn geen bijzondere moeilijkheden te verwachten. Bij het aanbrengen van de andere kant echter dient u wel even op te letten, want door verhitting van een betrekkelijk klein stukje metaal kunnen andere soldeerverbindingen ongedaan gemaakt worden. Een doelmatig middel tegen dergelijke plaatselijke oververhitting is natte watten. Daarvan legt u een lang, in elkaar gedraaid stuk in de af te koelen hoek. Door de verdamping van het water wordt bijzonder veel warmte onttrokken en zo blijven reeds eerder gemaakte soldeerverbindingen onaangetast. Door deze verdikte hoekverbinding kunnen wij gemakkelijk een afgeronde vorm aan de hoeken geven, als we een heel stuk van de hoek afvijlen (zie figuur 1). Daar komt nog bii dat de motorkap door dit extra-tin verzwaard is, wat de trekkracht van de loc ten goede kan komen.

Bestuurderscabine
De hooggelegen bestuurderscabine geeft aan deze loc een bijzonder karakter. Maten van beide zijkanten van de bestuurderscabine zijn gemakkelijk van de tekening af te lezen. We zagen niet alleen de ramen uit, maar ook de gehele deuropening. De daarna iets groter uitgezaagde deur met raampje wordt dan later aan de binnenkant van de cabine tegen de zijwand gesoldeerd. Hierdoor krijgt de deuropening meer diepte. Voor- en achterwand van deze cabine zijn iets lastiger, omdat ze zowel zijwaarts als achterwaarts een dubbele knik hebben en dat is niet zo maar te realiseren. Daarom maken wij deze wanden uit twee elementen, die ook ditmaal door veel soldeer in de ontstane kieren te laten vloeien en later bij te vijlen hun typische vorm krijgen (zie figuur 2). Zorgvuldig vijlen speelt vooral bij de bouw van dit onderdeel een grote rol. Het overtollige tin immers moet zodanig worden weggevijld, dat nog strakke hoeken ontstaan. De afmetingen van het sterk gebolde dak zijn het gemakkelijkst eerst af te tekenen op een soepel stukje karton (visitekaartje), dat u op de cabine vouwt, waarna u de maten overneemt op net zink. Om een klein rond flesje of een klein blikje is dit stukje zink dan rond te buigen. Bij het vastsolderen van het dak — zo mogelijk van binnen uit — ook weer ruimschoots gebruik maken van natte watten, voor afkoeling van de bestaande soldeerverbindingen.

We gaan nu verder met de bovembouw van onze 2801

Afwerking
Nu is het de tijd om de kleine details aan te brengen, die de loc levensecht maken. Allereerst de roosters van de ventilatie-openingen. Een heel fijn rooster is moeilijk zelf te maken, maar een kleine speurtocht in de rommelkist kan een voortreffelijke imitatie aan het licht brengen. In oude radiobuizen vindt u een fraai stukje rooster, dat na zorgvuldig slopen van de radiolamp en gladstrijken, aan de binnenkant van de motorkap wordt vastgelijmd. In dit stadium is het raadzamer veel van dergelijke kleine details vast te lijmen met metaallijm dan enig risico te lopen met een soldeerverbinding. De ruiten van de stuurcabine (dof geschuurde stukjes plastic) worden eveneens aan de binnenkant vastgelijmd.

Schilderen
Alvorens tot schilderen over te gaan moet het model zorgvuldig worden afgeschuurd met zeer fijn waterproef schuurpapier, nummer 400 of 600 of zelfs polijstpapier 800. Als het model dan tot in de laatste hoekjes glad en blinkend is geslepen, maakt u het in een lauw bad. waaraan een verdund wasmiddel is toegevoegd, goed vetvrij. Met een stug kwastje flink alle uithoeken bewerken. Wie goed schilderwerk ter harte gaat, raakt het model zo min mogelijk met de handen aan. Rubberhandschoenen of een velletje doorslagpapier verhinderen de overdracht van het kleine beetje vet dat wij altijd wel aan onze vingers hebben. want u weet het: elk vet stukje metaal zal later de verf minder gemakkelijk aannemen. De heel serieuze schilders beginnen het schilderwerk met een primer (zinkchromaat), die ze later afwerken met een halfglanzende laklaag. Kleuren: zachtblauw (een weinig stoere kleur voor een goederenloc) voor de bovenbouw, antracietgrijs voor onderstel en dak. Alle verflagen zo dun mogelijk opbrengen. Als laatste belangrijke detail de nummerplaat, die wij uit een stukje blinkend geschuurd koper knippen en zwart schilderen. Na droging krast u er dan met een speld het cijfer 2801 in en enkele stippeltjes, voorstellende NS. Zo verschijnt dan in blinkende koperen letters het nummer van onze unieke loc, de 2801.

Zie ook dit artikel